امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ الشَّيْطانُ: إِذا اسْتَمْکنْتُ مِنْ ابْنِ آدَمَ فِي ثَلاثٍ لَمْ اُبالِ ما عَمِلَ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ مِنْهُ إذا اسْتَکثَرَ عَمَلَهُ وَ نَسِيَ ذَنْبَهُ وَدَخَلَهُ الْعُجْبُ.

شيطان (به يارانش) گفت: از راه سه چيز بر بني آدم غلبه مي کنم و در اين صورت باکي ندارم که او چه اعمال (نيکي) انجام مي دهد زيرا اعمال نيک وي در نزد خدا پذيرفته نمي شود. (و آن سه عبارتند از:) هنگامي که «عمل» خود را بيش از واقع آن ارزيابي کند و گناهان خود را فراموش کند و داراي عجب و خودپسندي باشد.
سفينة البحار، ج 2، ص 161